Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

moribus immitis

  • 1 immitis

    immītis ( inm-), e, adj. [in-mitis], not soft or mellow, harsh, rough, sour (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic. or Cæs.).
    I.
    Lit., of fruit:

    uva,

    Hor. C. 2, 5, 10:

    fructus (opp. dulcis),

    Plin. 13, 4, 6, § 26. —More freq.,
    II.
    Transf., in gen., rough, rude, harsh, hard, severe, stern, fierce, savage, inexorable (syn.:

    barbarus, trux, torvus, immanis, ferox, crudelis, saevus): naturā et moribus immitis ferusque,

    Liv. 23, 5, 12; cf.

    asper et immitis,

    Suet. Tib. 59:

    arrogans, profusus, immitis,

    id. Ner. 4:

    tyrannus (i. e. Pluto),

    Verg. G. 4, 492:

    Parcae,

    Prop. 4 (5), 11, 13:

    Glycera,

    Hor. C. 1, 33, 2:

    immitibus et desertis locis,

    Plin. 17, 16, 26, § 120:

    insulam Gyarum immitem et sine cultu hominum esse,

    Tac. A. 1, 69:

    immite et turbidum caelum,

    Plin. Ep. 8, 17, 1:

    venti,

    Tib. 1, 1, 45:

    oculi,

    Ov. M. 6, 621:

    nidi (i. e. hirundinum apibus infestarum),

    Verg. G. 4, 17:

    ara (on which human beings are offered),

    Ov. P. 3, 2, 71:

    claustra,

    id. Am. 1, 6, 17:

    vulnera,

    id. de Nuce 69:

    fata,

    id. M. 13, 260:

    mandata,

    Tac. A. 15, 27:

    rescriptum,

    id. ib. 6, 9:

    mors,

    Tib. 1, 3, 55:

    caedes pariter fugientium ac resistentium,

    Liv. 4, 59, 6.—As subst.: immītĭa, ium, n., barbarous acts:

    ausae immitia nuptae (i. e. abortus),

    Ov. F. 1, 625.— Comp.:

    vetus operis ac laboris, et eo immitior, quia toleraverat,

    Tac. A. 1, 20; Plaut. Bacch. 3, 4, 1:

    calcato immitior hydro,

    Ov. M. 13, 804.— Sup.:

    serpentes immitissimum animalium genus,

    Plin. 10, 74, 96, § 207.— Adv.: im-mīte, rudely, harshly:

    stridorque immite rudentum Sibilat,

    Sil. 17, 257.

    Lewis & Short latin dictionary > immitis

  • 2 immītis (in-m-)

        immītis (in-m-) e, adj.    with comp, not mellow, harsh, unripe, sour: uva, H.—Rough, rude, harsh, hard, severe, stern, fierce, savage, inexorable: naturā et moribus, L.: tyrannus (i. e. Pluto), V.: Glycera, H.: oculi, O.: caedes, L.: calcato immitior hydro, O.: urna, i. e. of the inexorable decision, O.— Plur n. as subst: ut placidis coëant immitia, wild creatures with tame, H.: inmitia ausae, barbarous acts, O.

    Latin-English dictionary > immītis (in-m-)

  • 3 immitia

    immītis ( inm-), e, adj. [in-mitis], not soft or mellow, harsh, rough, sour (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic. or Cæs.).
    I.
    Lit., of fruit:

    uva,

    Hor. C. 2, 5, 10:

    fructus (opp. dulcis),

    Plin. 13, 4, 6, § 26. —More freq.,
    II.
    Transf., in gen., rough, rude, harsh, hard, severe, stern, fierce, savage, inexorable (syn.:

    barbarus, trux, torvus, immanis, ferox, crudelis, saevus): naturā et moribus immitis ferusque,

    Liv. 23, 5, 12; cf.

    asper et immitis,

    Suet. Tib. 59:

    arrogans, profusus, immitis,

    id. Ner. 4:

    tyrannus (i. e. Pluto),

    Verg. G. 4, 492:

    Parcae,

    Prop. 4 (5), 11, 13:

    Glycera,

    Hor. C. 1, 33, 2:

    immitibus et desertis locis,

    Plin. 17, 16, 26, § 120:

    insulam Gyarum immitem et sine cultu hominum esse,

    Tac. A. 1, 69:

    immite et turbidum caelum,

    Plin. Ep. 8, 17, 1:

    venti,

    Tib. 1, 1, 45:

    oculi,

    Ov. M. 6, 621:

    nidi (i. e. hirundinum apibus infestarum),

    Verg. G. 4, 17:

    ara (on which human beings are offered),

    Ov. P. 3, 2, 71:

    claustra,

    id. Am. 1, 6, 17:

    vulnera,

    id. de Nuce 69:

    fata,

    id. M. 13, 260:

    mandata,

    Tac. A. 15, 27:

    rescriptum,

    id. ib. 6, 9:

    mors,

    Tib. 1, 3, 55:

    caedes pariter fugientium ac resistentium,

    Liv. 4, 59, 6.—As subst.: immītĭa, ium, n., barbarous acts:

    ausae immitia nuptae (i. e. abortus),

    Ov. F. 1, 625.— Comp.:

    vetus operis ac laboris, et eo immitior, quia toleraverat,

    Tac. A. 1, 20; Plaut. Bacch. 3, 4, 1:

    calcato immitior hydro,

    Ov. M. 13, 804.— Sup.:

    serpentes immitissimum animalium genus,

    Plin. 10, 74, 96, § 207.— Adv.: im-mīte, rudely, harshly:

    stridorque immite rudentum Sibilat,

    Sil. 17, 257.

    Lewis & Short latin dictionary > immitia

  • 4 inmitis

    immītis ( inm-), e, adj. [in-mitis], not soft or mellow, harsh, rough, sour (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic. or Cæs.).
    I.
    Lit., of fruit:

    uva,

    Hor. C. 2, 5, 10:

    fructus (opp. dulcis),

    Plin. 13, 4, 6, § 26. —More freq.,
    II.
    Transf., in gen., rough, rude, harsh, hard, severe, stern, fierce, savage, inexorable (syn.:

    barbarus, trux, torvus, immanis, ferox, crudelis, saevus): naturā et moribus immitis ferusque,

    Liv. 23, 5, 12; cf.

    asper et immitis,

    Suet. Tib. 59:

    arrogans, profusus, immitis,

    id. Ner. 4:

    tyrannus (i. e. Pluto),

    Verg. G. 4, 492:

    Parcae,

    Prop. 4 (5), 11, 13:

    Glycera,

    Hor. C. 1, 33, 2:

    immitibus et desertis locis,

    Plin. 17, 16, 26, § 120:

    insulam Gyarum immitem et sine cultu hominum esse,

    Tac. A. 1, 69:

    immite et turbidum caelum,

    Plin. Ep. 8, 17, 1:

    venti,

    Tib. 1, 1, 45:

    oculi,

    Ov. M. 6, 621:

    nidi (i. e. hirundinum apibus infestarum),

    Verg. G. 4, 17:

    ara (on which human beings are offered),

    Ov. P. 3, 2, 71:

    claustra,

    id. Am. 1, 6, 17:

    vulnera,

    id. de Nuce 69:

    fata,

    id. M. 13, 260:

    mandata,

    Tac. A. 15, 27:

    rescriptum,

    id. ib. 6, 9:

    mors,

    Tib. 1, 3, 55:

    caedes pariter fugientium ac resistentium,

    Liv. 4, 59, 6.—As subst.: immītĭa, ium, n., barbarous acts:

    ausae immitia nuptae (i. e. abortus),

    Ov. F. 1, 625.— Comp.:

    vetus operis ac laboris, et eo immitior, quia toleraverat,

    Tac. A. 1, 20; Plaut. Bacch. 3, 4, 1:

    calcato immitior hydro,

    Ov. M. 13, 804.— Sup.:

    serpentes immitissimum animalium genus,

    Plin. 10, 74, 96, § 207.— Adv.: im-mīte, rudely, harshly:

    stridorque immite rudentum Sibilat,

    Sil. 17, 257.

    Lewis & Short latin dictionary > inmitis

  • 5 unduldsam

    unduldsam, moribus immitis (nicht mild von Sitten, hart). – difficilis (schwer zu behandeln, eigensinnig). – *aliorum de rebus divinis opiniones haud leniter ferens (intolerant in Religionssachen).

    deutsch-lateinisches > unduldsam

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»